in Khorog in de pamir.

inmiddels negen dagen gefietst over de high way, die soms net zo mooi aangelgd was als een mountainbike route in de Ardennen incl. river crossings (waar nog net de steenmannen ontbraken om de weg aan te geven), joy!! Wel veel andere fietsers, grotendeels gefietst met een stel uit baskenland, gecampeerd en bij families geslapen. je mag vaak niet betalen, ook soms niet in winkels en bij taxi's, het is namelij een eer hier om een 'gast' te helpen. echt vreemd maar goed ik geniet er dan maar van!! ovferal krijg je thee en eten (al bestaat het eten uit brood , brioood en brood.. en allerlei fruit!! je kunt hier echt letterlijk met niks rondreizen..

laatste nacht bij een familie geslapen waarvan de oma engels kon, jeeeeeh de eerste, erg leuk geeft veel meer info gelijk, ook hadden ze een sauna!! dus nog meer zweten (naast op de fiets). INmiddels 1 lekke band, voor de zekerheiud in Khorog nog maar een nieuwe reserve buitenband gekocht (top chinees kwaliteit). Verder hebben mijn kleren het ook al begeven, vol scheuren, maar hier in de bazar hebben ze leuke kleren, (vooral lange (kreukel)jurken van mooie stoffen, heel leuk maar niet praktisch, toch maar laten hangen)..

De weg ging grotendeels langs de grens met Afgahnistan (je fietst naast de rivier en de andere oever is Afghanistan, je kunt de mensne en dorpen etc.. zien liggen/ zwaaien. Vanochtend naar een bordermarkt geweest (op de grens houden ze markten, stelt trouwens weinig voor).. heel raar idee dat de mensen 20 m verderop wonen maar in een heel ander land (andere mogelijkheden etc), de weg daar is een looppad met ezeltjes en alle huisjes van leem, dan lijkt Tadjikistan ineens weer onwijs ontwikkeld..

mensen hier werken trouwens voopr 50 % in Rusland, hier is geen werk, geen industrie etc.. best wel deprimerend..weinig / slechte infrastructuur, reizen is langdradig over slechte wegen, veel families waarvan de baby's biuj grootouders zijn en ouders in Rusland. wel is er op iedere straathoek een foto van de president met graan, pres. met water, pres. in klaslokaal etc.. etc...

DE gesprekken met Locals zijn ook heel enerverend het gaat zo:

hat kuda (war kom je vandaan)?
Galandia (holland)
adna? alleen? (sip gezicht)
niet, dwa (naar achteren wijzen) nee er zijn er nog twee, die komen zo (ze kijken iets blijer)
Mush? ben je getrouwd?
Mush rabot a Dushanbe (mijn man werkt in Dushanbe) (geen man is geen optie..) (er komt een glimlach)
deite? kinderen?
niet, patom, nee later (weer een sip gezicht, ze zijn overtuigd dat het niet lukt)
doorgaans krijg je de laatste twee vragen dan nog 10 keer in een andere vorm..

soms wordt het uitgebreid met Galandia plocha, futbal, plocha Robben (dit kunnen jullie zelf wel vertalen gok ik ;) )

komende twee weken fietsen langs grens met Afghanistan (Wakhan valley naar Murgab, moet prachtig zijn qua natuur..), hoog en droog..