Van Tashkent naar het zuid-oosten (Bangkok)

Midden China, door Tibet-land, van Gansu naar Qinhai

Inmiddels met de fietsroute in Maqin halverwege richting Tibet, maar zelf (plus fiets) even afgedaald naar Xining voor de eerste visumextensie, die vandaag gelukkig door een (eindelijk) zeer behulpzame vrouw gelijk is geaccepteerd. de nbus was een sleeper-bus, een bus met 42 bedjes en dekentjes en kussentjes!! ontzettend handig, lekker slapen!!!

Tibet bestaat uit drie provincies, waarvan je Tibet autonomous (Lhasa) region niet in mag zonder aan 10.000 regels te voldoen, dus daar ben ik dus niet. Ik ben inde oude Kham en Amdo-regio. Deze regio is heel erg tibetaans, groene graslanden op 3000-4000 m hoogte, onderweg > 10.000-den yaks, heel veel nomadententen, mensen in traditionele kleding (veel zijde en schapenwol, grote kettingen van rode koraal, en allerlei andere versieringen). En de mensen zijn weer gastvrij, heel veel hello's onderweg, scooters die je achter en naast je blijven rijden en je aangapen/staren (soms ook heel irritant). En ik mag weer logeren op het land, meerdere nachten tussen de snurkende yaks doorgebracht in mijn tent ;)! Maar de mensen spreken hier vaak geen chinees, maar tibetaans (handig met een kaart met alleen maar chinese tekens) dus met de taal gaat heterg slecht..

Onderweg meerdere plekken met mooie kloosters, zo ook het klooster bij Tongren, waar de grootste thanka-artiesten werken, (thanka's zijn religieuze schilderingen, met heel veel detail), erg mooi om te zien.. hier met een 'chinese' franse jongen die als journalist werkt in Beijing rondgekeken en zo veel uitleg gekregen van de meester-schilder waarvan doeken in het Louvre hangen :)..

verder hier ook het debatteren tussen monnikken gezien, dat is erg enerverend, een soort lagerhuis, maar met klappen, bewegingen, je kunt echt zien dat ze het leuk vinden, de oude lama's lopen rond als een soort leraren om de discussies te beoordelen..

Ik denk dat er iedere dag wel meerdere misverstanden zijn, maarbij het verlaten van het hotel in Tongren had ik wel de ergste, toen ik aankwam aan het einde van de dag om mijn tassen op te halen om te vertrekken,stond het halve personeel buiten en binnen waser allemaal rook en enkele mensen aan het wapperen met bezems. Verder was er een beetje paniek.. Tja dus ik dacht dat er brand was (en al mijn spullen lagen net om de hoek van de deur onder de toonbank)..en tja aan mijn spullen ben ik toch best wel gehecht inmiddels, dus ik dook onder de toonbank en gooide mijn tassen de hal in om ze snel weg te halen.. maar bij het gooien van mijn laatste fietrstas, zag ik ineens dat het hele personeel op de grond was geknield en monnikken om mijn fietstassen hethotel binnenliepen met als laatste een oude lama. De rook was de wierook.. het personeel vond het ontzettend grappig...ik bij nader inzien ook wel ;)

de weg gaat woensdag (na ontvangen extensie), ga er maar even vanuit, verder naar Yushu, zover Tibet in als ik mag, langs hopelijk nog witte bergen en hoge passen!!

Reacties

Reacties

Hans Leenen

Ha die Annemieke, wat een geweldige verhalen en avonturen. Maak er straks een leuke bundel van met je foto's. Die wil ik wel afnemen. Ik ga het de komende tijd weer eens in Latijns-Amerika zoeken, maar dat is werk. Geen tijd voor een Blog. Het beste, zie je in december, HL

Michiel Dorrestein

Geen woorden, alleen jalouzie......

Jos Peters

Hallo Annemieke,
prachtige reisverhalen, die lezen als een spannend boek. Leuk geschreven over ervaringen die je vast je hele leven lang bijblijven.
Groet, Jos Peters

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!