WEST-CHINA: van Khorog naar Kashgar
Na veel slechte wegen, ditmaal over de highway, en dat was echt genieten, niet meer constant naar de weg kijken, fiets duwen,maar tijd om om je heen te kijken en ook deze valei was erg mooi. De trekking was een beetje in de river crossing gevallen, want het water was erg hoog en ook bleek de doorsteek die ik wilde doen niet te kunnen i.v.m. sneeuw en ijs.. dus toen maar omgekeerd en snel door naar Murgab, op de weg was het enorm leeg, nauwelijks verkeer, 's-avonds bleek waarom, er waren allerlei rellen in Khorog ondertussen geweest tussen de Pamir extrmisten en het leger en ook flink wat doden... gelukkig heb ik er verder niks van meegekregen..maar daarna was er geen internet en telefoonverkeer meer mogelijk en het verkeer in Pamir grotendeels platgelegd (behalve dan voor de fietser die toch wegfietst van Khorog, dus een hele lege highway!).
De weg na Murgab was ditmaal zonder tegenwind, op de pas (4600 m) scheen de zon (ipv sneeuwstorm), kortom een mooie laatste tocht door de Pamir weer met andere fietsers. Fietsen in de pamir is echt een hype!!!
Bij de grensovergangen bleek dat je het ook te goed kunt doen. Mijn registratie werd weggewoven door de Tadjiekse douane en bij de Kyrgsche grens bleek dat vanwege de problemen in Tadjikistan, Kyrgyzstan heeft besloten om geen visa meer te eisen van toeristen (100 dolar voor 1.5 dag in Kyrgyzstan!!)..
De weg van de chinese grens naar Kasghar was dezelfde als 3 jaar geleden, alleen nu word je bij de grens op transport gesteld voor de eerste 150 km. Onder het mom van, we hebben de grenscontrole verplaatst ( lees nu twee checks ipv 1) en wellicht vind je die niet zelf mag je gratis mee op een truck, deze weet de weg namelijk, (mijn fiets was binnen no time op een truck gebonden en mijn paspoort aan de driver overhandigt..men wil namelijk niet dat je hier fietst ivm werkkampen vol met uguren)) 3 jaar geleden was dit een hele mooie tocht, nu was de weg enorm slecht, tentenkanpen, industrien, echt omgeploegd door de Chinezen, heel raar om te zien.. De driver bleek na een dolle tocht in competitie met een jeep ook de grenscontrole niet te kennen.. kortom ik was heel blij toen we er eindelijk waren, ik een entry stempelhaden ik weer kon fietsen.
Nu in Kashgar, de goed gevulde supermarkten a la albert heyn XL, stoplichten, overql electriciteit, internet, computers, alles te eten, DRUKTE, het maakt dat de pamir nog echt in de prehistorie lijkt te zijn, het contrast is erg groot vind ik........(in de pamir kan je overql je tent opzetten, naar de wc, dat is nu wel voorbij ;).....)
dinsdag ga ik met de trein via Turpan (soort dead valey in China slechts 50 graden), vrijdag naar Lanzhou..
Tadjikistan: Tour de PAMIR
Inmiddels weer terug in Khorog (Tadjikistan), na een mooi rondje Pamir. circa 16 dagen gefietst en wel 1000 km afgelegd (!!), dat komt dus neer op circa 60 km per dag, (en niet omdat ik nu zo enorm gerelaxt heb onderweg maar meer omdat de wegen slecht zijn (grind, gravel, los zand, GEEN asfalt), de passen hoog, sneeuw-/ zandstorm, river crossings diep kunnen zijn, de wind enorm tegen kan staan (maar ook veel mee hoor) en het fietsen soms meer bestond uit het duwen en trekken van fiets over de weg ipv fietsen. Eigenlijk droomde ik de laastste 3-5 dagen alleen maar van het restaurant hier in Khorog waar ze frietjes en allemaal lekker eten hebben ;)
Het rondje liep door de Wakhan valley omhoog naar het hoge plateau, langs Murgab 3800 m (het grootste gehucht in de oostelijke pamir, waar ze echt totaal geen clou hebben hoe je geld kan verdienen met toerisme)) en ten zuiden van meer Karakol weer terug naar Khorog door de Bartang valley. (ik heb het geprobeerd in te tekenen in de kaart, het zegt vast niemand wat). onderweg 3 passen > 4000 m overgegaan..
De helft ongeveer samengefietst met het stel uit Spanje en twee stellen uit Zwitserland.Eigenlijk is denk ik de helft van de toeristen hier met fiets/ motor/ of eigen auto, er is namelijk nauwelijks openbaar vervoer...
Onderweg zijn er op sommige stukken nauwelijks meer dorpen, en ondanks dat de mensen nog steeds heel gastvrij zijn, vind ik mijn eigen eten lekkerder dan droog brood in melk en rijst in water op smaak.., dus veel gekampeerd, veel eten mee voor onderweg.. DE winkels zijn ongeveer net zo groot als mijn keuken en minder bevoorraad. de helft van de winkel is bedoeld voor snoepjes, chocola, uitgedroogde (onverpakte) koekjes en thee, de rest is vaak een yoghurtje, sapje en wellicht een ui en een aardappel (als het mee zit).. verder geen groenten/ fruit oid..
Maar waarom zul je dan wellicht denken, veel witte bergen, mooie valleien, hot springs, steile (huh een aardbeving(tje) ineens hier, alles schudde hier, echt doodeng!!, maar internet doet het nog.??????) , schok!!, echt raar ik was het internetcafe al uitgerend, verder bleef iedereen zitten ??
en verder.. kamelen, nauwelijks verkeer tot circa < 1 auto per dag in Bartang valley, deze auto kwam ik iets later ook vastgereden in de rivercrossing tegen, de mensne hebben het laatste stuk maar gelopen.
Verder kom je hier ook veel buitenlanders tegen die hier werken voor een NGO oid, interessant via hun kom je nog het meeste te weten, een groot vraagteken was voor mij dat iedereen hier een jeep heeft (is ook wel nodig met de wegen), maar hardstikke duur, ik dacht dat ze allemaal gehuurd werden van drugsbaronnen door de locals, maar het schijnt dat ze voornamelijk vanuit Europa ontvreemd worden en hier goedkoop verkocht..
nou ja nog een dag frietjes eten hier en dan nog eenmaal de Pamir door dit maal over de highway (en de grootste verassing is dat deze geasfalteerd is!!), onderweg paar dagen wandelen en dan via Kyrgyzstan naar China (Kashgar).
Tadjikistan: van Dushanbe naar Khorog
in Khorog in de pamir.
inmiddels negen dagen gefietst over de high way, die soms net zo mooi aangelgd was als een mountainbike route in de Ardennen incl. river crossings (waar nog net de steenmannen ontbraken om de weg aan te geven), joy!! Wel veel andere fietsers, grotendeels gefietst met een stel uit baskenland, gecampeerd en bij families geslapen. je mag vaak niet betalen, ook soms niet in winkels en bij taxi's, het is namelij een eer hier om een 'gast' te helpen. echt vreemd maar goed ik geniet er dan maar van!! ovferal krijg je thee en eten (al bestaat het eten uit brood , brioood en brood.. en allerlei fruit!! je kunt hier echt letterlijk met niks rondreizen..
laatste nacht bij een familie geslapen waarvan de oma engels kon, jeeeeeh de eerste, erg leuk geeft veel meer info gelijk, ook hadden ze een sauna!! dus nog meer zweten (naast op de fiets). INmiddels 1 lekke band, voor de zekerheiud in Khorog nog maar een nieuwe reserve buitenband gekocht (top chinees kwaliteit). Verder hebben mijn kleren het ook al begeven, vol scheuren, maar hier in de bazar hebben ze leuke kleren, (vooral lange (kreukel)jurken van mooie stoffen, heel leuk maar niet praktisch, toch maar laten hangen)..
De weg ging grotendeels langs de grens met Afgahnistan (je fietst naast de rivier en de andere oever is Afghanistan, je kunt de mensne en dorpen etc.. zien liggen/ zwaaien. Vanochtend naar een bordermarkt geweest (op de grens houden ze markten, stelt trouwens weinig voor).. heel raar idee dat de mensen 20 m verderop wonen maar in een heel ander land (andere mogelijkheden etc), de weg daar is een looppad met ezeltjes en alle huisjes van leem, dan lijkt Tadjikistan ineens weer onwijs ontwikkeld..
mensen hier werken trouwens voopr 50 % in Rusland, hier is geen werk, geen industrie etc.. best wel deprimerend..weinig / slechte infrastructuur, reizen is langdradig over slechte wegen, veel families waarvan de baby's biuj grootouders zijn en ouders in Rusland. wel is er op iedere straathoek een foto van de president met graan, pres. met water, pres. in klaslokaal etc.. etc...
DE gesprekken met Locals zijn ook heel enerverend het gaat zo:
hat kuda (war kom je vandaan)?
Galandia (holland)
adna? alleen? (sip gezicht)
niet, dwa (naar achteren wijzen) nee er zijn er nog twee, die komen zo (ze kijken iets blijer)
Mush? ben je getrouwd?
Mush rabot a Dushanbe (mijn man werkt in Dushanbe) (geen man is geen optie..) (er komt een glimlach)
deite? kinderen?
niet, patom, nee later (weer een sip gezicht, ze zijn overtuigd dat het niet lukt)
doorgaans krijg je de laatste twee vragen dan nog 10 keer in een andere vorm..
soms wordt het uitgebreid met Galandia plocha, futbal, plocha Robben (dit kunnen jullie zelf wel vertalen gok ik ;) )
komende twee weken fietsen langs grens met Afghanistan (Wakhan valley naar Murgab, moet prachtig zijn qua natuur..), hoog en droog..
Noord-Tadjikistan en Dushanbe, hiep hiep hoera
Maar goed, inmiddels al door Noord-Tadjikistan gefietst, als je de grens over gaat zie je de bergen al en binnen 100 km sta je alweer op 3300 m hoogte in de sneeuw en modder, met geheel lege benen door de hoogte, maar behapbare temperaturen en mooi uitzicht!! De mensen zijn ook hier heel erg aardig en gastvrij, alleen engels dat kan niemand, en mijn paar lessen russisch hebben toch ook erg weinig opgeverd, al scheelt het alwel een hoop dat ik iig het alfabet kan lezen..
Halverwege hebben de chinenezen een tunnel aangelegd in 2006, de Anjob tunnel. Deze tunnel is 5 km lang, staat vol met water, alles rijdt door elkaar, onverlicht, vele keulen, en allerlei werkzaamheden, je rijdt er in circa 20 minuten doorheen, echt waardeloze kwaliteit. Ik ben met een vrachtwagen meegelift want met de fiets wordt het afgeraden, een mooie vrachtwagen die iedere 2 km de motor moet koelen uit de jaren 50..
Hier in Dushanbe redelijk wat fietsers wel, morgen vertrek naar Khorog aan het begin van de Pamir (8 dagen fietsen oid), het hooggebergte dat eindigt in een soort hoogvlakte (a la Tibet) op 4000 m, grenzend aan China..met vele wandelmogelijkheden, Heel veel zin in!!!
Hebben jullie nog genoten van het EK? ik heb NL-Portugal nog gezien, voetbal is ook hier populair, mensen begrijpen vaak beter: Van Persie dan dat ik zeg dat ik uit Nederland kom.. hopelijk hebben jullie ook zoveel zon als hier, al begreep ik van anderen dat het weer nogal tegenvalt, ik zweet me iedere dag rot..
Oezbekistan
In oezbekistan was het circa 45 graden, vele moskeen en medrassa's, echt erg mooi, het waren 10 dagen met mooie hotelletjes, veel siesta en van schaduwplek naar schaduwplek struinen.. lekker met de trein gereisd, tapijtjes op de vloer, filmpje, potje thee erbij, best relaxt echt vakantie ;), de omgeving 500 km dorre grasvlakte lokte me ook totaal niet om te gaan fietsen.. verder is het echt een bestemming voor groepen bejaarden uit Duitsland en Frankrijk (??) en enkele verdwaalde ' jongeren' ..
Geld wisselen in Oezbekistan doe je op de zwarte markt daar krijg je namelijk 33 % meer waar voor je dollars, bij de groenteman in de bazar kan je je geld wisselen, mijn verbazing was groot toen de man terugkwam met een hele tas vol geld!! Het grootste briefje is namelijk 25 eurocent, dus voor 100 dollar loop je 10 dagen rond met echt pakken bankbiljetten..
Voor de gene die het niet doorhadden ik ben uiteindelijk vertrokken zonder mijn chinese visum (prut visum bureau), dat was echt geen slimme keuze, In Tashkent ben ik ook (met een heel boekwerk aan papieren en chinese brieven) binnen 1 minuut het chinese consolaat uitgegooid, wat mij niet veel hoop gaf want het consolaat in Tadjikistan staat bekend als een consolaat waar je beter gewoon niet je visum kunt regelen...
Met de fietys naar Oibek-border met Tadjikistan..